خنده هايتان بي صداست. آهنگ كلامتان به افق ها مي رسد و در دنياي خود، پر ازهيجان و صدا، سخن مي رانيد، درحالي كه ما نزديكترين گوش به شما هيچ نمي شنويم ، فرياد مي زنيد فرياد شادي، ولي در دنياي خودتان ودر طبيعت و دنياي ما جز حركات پراحساس چيزي نمي گنجد.